وبگاه شبکه دامپزشکی لردگان

رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان لردگان به اهمیت این بیماری اشاره کرد و اظهار داشت: عامل این بیماری نوعی ویروس است که در جمعیت طیور حساس (واکسینه نشده) به سرعت گسترش یافته و معمولاً تلفات بالایی را به دنبال دارد.

بیژن حسین‌پور افزود: بسته به نوع ویروس، درگیری در دستگاه تنفس، گوارش و سیستم عصبی رخ داده و علایم بالینی پرندگان بیمار به صورت بی‌اشتهایی، بی‌حالی، پرهای ژولیده، خس خس در هنگام تنفس، عطسه، اسهال، تورم سر و گردن، فلجی بال و پاها، کاهش و یا قطع تولید تخم و چرخش گردن دیده می‌شود.

حسین‌پور گفت: ویروس عامل این بیماری با تماس مستقیم پرندۀ آلوده به دیگر پرندگان حساس منتقل شده به سرعت گسترش می‌یابد. همچنین، وسایلی مانند ظروف دانخوری، آبخوری و دیگر تجهیزات آلوده، می‌توانند عامل انتقال ویروس باشند.

وی بیان داشت: تاکنون روش درمان قطعی برای این بیماری معرفی نشده و درمان به صورت حمایتی و علامتی انجام می‌شود که تضمین کنندۀ بهبودی پرندگان بیمار نیست. بنابراین منطقی‌ترین روش مبارزه با این بیماری، انجام واکسیناسیون به منظور پیشگیری است.

حسین‌پور ادامه داد: در حال حاضر، واکسیناسیون طیور صنعتی با واکسن‌های تجاری موجود انجام می‌شود اما در این طرح نوعی واکسن آشامیدنی مقاوم به حرارت در طیور روستایی، با هدف کاهش احتمال انتقال بیماری از طیور بومی به واحدهای صنعتی، مصرف خواهد شد.

وی تأکید کرد: برای استفادۀ مناسب از این واکسن، لازم است ظروفی که برای این منظور در نظر گرفته می‌شوند، کاملاً تمیز بوده و عاری از هر نوع آلودگی باشند. نکتۀ دیگر این که، مدت زمان لازم برای ایجاد تشنگی در طیور مورد نظر، باید در نظر گرفته شده (حداکثر 8 ساعت) و سپس به جای آب آشامیدنی، این واکسن در اختیار پرندگان قرار داده شود.

وی توصیه کرد: علاوه بر مصرف واکسن، شرایط بهداشتی نیز در تمام دورۀ پرورش و نگهداری طیور باید رعایت و از ورود پرنده یا پرندگانی که سابقه و تاریخچۀ بیماری در آنها ناشناخته است جلوگیری شود.

حسین‌پور از همکاری شبکه بهداشت و درمان شهرستان لردگان و به ویژه پرسنل خانه بهداشت این روستا خبر داد و گفت: با همکاری پرسنل خانه بهداشت روستای مسن، واکسن مورد نظر بین متقاضیان دریافت واکسن، توزیع و نحوۀ مصرف آن آموزش داده شد.