اداره کل دامپزشکی استان چهارمحال و بختیاری

به گزارش روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان چهارمحال و بختیاری، مجید علایی، رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان کیار، اظهار داشت: این دورۀ آموزشی برای جمعی از دهیاران و با هماهنگی فرمانداری این شهرستان و در محل فرمانداری، برگزار شد.

وی گفت: عامل این بیماری یک ویروس است که به عوامل محیطی مانند: نور خورشید، حرارت، خشکی، محیط های اسیدی و ... حساس بوده و در این شرایط به سرعت از بین می رود.

علایی افزود: ویروس عامل این بیماری، اغلب از طریق نیش کنه آلوده  وارد بدن دام سالم می شود و در بدن این دام شروع به تکثیر و تزاید کرده و مدتی (حدود یک هفته) در جریان خون دام آلوده حضور دارد. بنابراین با نیش زدن یک کنه و انجام خونخواری از بدن این دام، ویروس وارد بدن کنه شده و به این ترتیب کنه های بیشتری آلوده به ویروس می شوند.

وی افزود: علاوه بر این، زمانی که کنه ها اقدام به تولید تخم می کنند، از طریق کنۀ ماده، ویروس عامل بیماری به تخم وارد شده که سبب می شود نسل جدید کنه نیز آلوده به همین ویروس باشد. باید توجه داشت که کنه هایی که زمستان گرانی داشته اند نیز هم خود آلوده باقی می مانند و هم نسل بعد آلوده، تولید خواهند کرد.

علایی ادامه داد: ویروس این بیماری در بدن حیوانات اهلی (گاو، گوسفند، بز، شتر) و در بدن حیوانات وحشی (آهو، جوجه تیغی و ...) زنده مانده و تکثیر پیدا می کند اما دام یا حیوان آلوده هیچ گونه علایم بالینی از بیماری را نشان نمی دهد و تنها در برخی موارد آلودگی، ممکن است حیوان اهلی آلوده به ویروس، تب گذرا داشته باشد که صاحب دام، متوجه این شرایط نشود.

وی بیان داشت: نباید فراموش کرد که انتقال این ویروس از دام به انسان فقط از طریق گزش کنه آلوده رخ نداده، بلکه تماس با لاشۀ تازۀ دام آلوده به ویروس و همچنین خون تازه دام ذبح شده می توانند از دیگر راههای انتقال عامل بیماری به انسان باشند.

علایی گفت: عدم رعایت شرایط بهداشتی در کشتار دام مانند: کشتار دام، خارج از کشتارگاه، نداشتن دستکش، عینک، چکمه، ماسک در هنگام کشتار، تماس با ترشحات خونابه ای دام تازه کشتار شده از عوامل خطر انتقال عامل بیماری به انسان است.

وی تأکید کرد: با تمام آنچه گفته شد می توان گفت، این بیماری در درجۀ اول یک بیماری شغلی برای افراد در تماس با دام محسوب می شود که شامل: دامداران، چوبداران، دامپزشکان، قصابان و خانواده های آنها بوده و در درجۀ دوم پرسنل بهداشتی بیمارستان ها و درمانگاه ها، به دلیل تماس نزدیک با موارد ابتلای انسانی، قرار دارند.

علایی اضافه کرد: سمپاشی جایگاه ها نگهداری دام، استفاده از سموم مختلف برای جلوگیری از گزش دام توسط حشرات به خصوص کنه ها و در نهایت؛ رعایت شرایط بهداشتی در دامداری ها و سطح گله دام، می تواند از موارد مهم و مؤثر در پیشگیری از بروز این آلودگی در دام و به دنبال آن، بروز بیماری در جمعیت انسانی باشد.

وی افزود: عدم کشتار در خارج از محل کشتارگاه دام، عدم مصرف گوشت و کبد (جگر) نیمه پخته یا خام، نگهداری لاشۀ تازه کشتار شده قبل از مصرف به مدت حداقل به مدت حداقل 24 ساعت و کبد (جگر) به مدت حداقل 48 ساعت در دمای یخچال (پیش سرد) از راه های مهم دیگر پیشگیری از وقوع بیماری است.